Conferentie in Swaziland

4 september 2013 - Bulembu, Swaziland

 

4-9

Vanochtend zijn we met de kinderen naar een schooltje geweest omdat er vanuit Ltt een poppenkast gedaan zou worden met het verhaal van Max Lucado. De kinderen konden er even heerlijk spelen omdat er leuke speeltoestellen stonden. Toen de pauze begon werd het één groot feest, de bruine kindertjes vonden lea en Ruben bere interessant en wederzijds ook.. Ik had nog wat stickers in de tas en Lea heeft de kinderen een sticker uitgedeeld.  Toen de poppenkast uiteindelijk begon (twee uur later dan gepland, we waren er al om half negen en het begon pas om half elf) begonnen echt bijna alle kindertjes ineens te huilen, want ze vonden de poppen maar eng, uiteindelijk werden ze allemaal stil en begon de poppenkast. Het verhaal van Max Lucado, het poppetje met de stippen en sterren werd gespeeld.. de taal was Swazi maar werd vertaald naar het engels, ik moet zeggen dat Swazi wel een hele mooie taal is.. soort van balamboebarlakoeroe.. ;)

s’middags werd er voetbal gespeeld zuid Afrika tegen Swaziland, Jw speelde mee met zuid Afrika en uiteindelijk wonnen ze ook nog met 4-3 (natuurlijk dacht Jw dat dit door hem kwam.;))  Lea heeft de hele middag met Anna en Rachel gespeeld, de meisjes wonen in Barbeton, hier vlakbij en ze hebben een Nederlandse moeder. De meisjes spreken ook wat Nederlands en ik vindt het heerlijk dat ik ook weer even gewoon Nederlands kan praten met iemand. De meeste mensen hier spreken wel 3 (of meer) talen, in het land zelf zijn er sowieso al elf verschillende soorten talen.

Wat mij echt opvalt hier is dat de kinderen een stuk rustiger zijn dan in Nederland, mijn inziens krijgen ze ook een stuk minder prikkels. Ze hebben veel minder speelgoed, speeltoestellen en televisies maar deze kinderen hebben ruimte om zich heen en ze hebben geleerd om zich te vermaken in de natuur. Ik zelf had even het idee dat onze kinderen eigenlijk verwend zijn maar we kwamen tot de conclusie dat ze gewoon opgroeien in veel meer luxe, wat ook een voorrecht is  natuurijk. maar als ik hier ben vraag ik mij sterk af wat beter voor een kind is.

s’avonds hebben we gegeten in de eetzaal en daarna een  swingende aanbidding gehad.. het was in één woord geweldig! De muziek hier is geweldig en de mensen zijn allemaal super ritmisch en zwingend natuurijk, wij deden lekker mee.. Heerlijk!  De kids achterin de zaal waren aan het dansen en genoten er echt van.. Ruben was zelfs zo dol dat hij tijdens zijn dans spontaan nog een paar koprollen deed.  Na het zingen ben ik ben de kids naar ons huisje gegaan en ik heb ze gewassen en nog even met ze gepraat, vooral aan lea merkt ik dat ze veel dingen al begrijpt en dat ik daar echt met haar over kan praten.. Gaaf!

Morgenochtend, na de laatste dienst, gaan we weer met de jeep richting Nelspruit, waar we verblijven bij Sharon en Steve.

Foto’s

7 Reacties

  1. Anita den engelsman:
    6 september 2013
    Hooo wouw leuk zo om jullie te volgen :-) geniet ervan grtjesss uit hbergxxx
  2. Christine:
    6 september 2013
    Leuk verhaal:)
    Je kan mooi schrijven mar !

    Kusjes!!!
  3. Ingrid:
    6 september 2013
    Wauw!! Wat gaaf om alles te lezen.
    Mijn hart klopt er harder van als ik al die kids zie....

    GBY!!
  4. Berendien Vis:
    6 september 2013
    Een foto vol Boazen,...
    Het is grappig om te lezen dat de kids daar relaxter zijn,..die ervaring had Herman ook in Ethopie.

    Mooi stukjes Marjan,..veel zien horen en ervaren.
    Wij bidden voor jullie ,..
    Groet uit warm Nederland,.
    Het is hier 30 graden
  5. Sjenet:
    6 september 2013
    Leuk om weer op de hoogte te zijn van jullie 'avonturen' daar. Geniet ervan. En aan dat relax en weinig prikkels zou ik denk ik wel kunnen wennen... hihi
  6. Bertus en Gerda:
    6 september 2013
    Beste Marjan, JW en Lea en Ruben,
    Wat geweldig om jullie zo te kunnen volgen. Wat een enorme ervaring. Mooi ook dat het met jullie kinderen zo goed gaat.
    Geniet en getuig.
    hartelijke groeten,
    Bertus, Gerda, Mark en Harmke.
  7. Jackelien:
    9 september 2013
    Hoi Marjan en Jan Willem,

    Mooi om de verhalen te lezen en wat een indrukken. Volgens mij Marjan, kan je straks een boek over kinderen hier en daar schrijven. Wat doet dit met de kids. Interessant. Geniet, leef intens en houd ons op de hoogte.
    Hartelijke groet,
    Jackelien